Meditatie
Ontvang de Heilige Geest
(Johannes 20: 22b)
Nu het bijna Pinksteren is, ligt het voor de hand om de meditatie
daar op af te stemmen. Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik het
moeilijk vind. De uitstorting van de Heilige Geest is ongrijpbaar en
moeilijk te omschrijven. Hoe kun je dat het beste vertellen.
Als iets moeilijk is, zeggen de mensen vaak: “Ja, het gaat niet
vanzelf, het komt je niet aanwaaien.” Het komt je niet
aanwaaien??? Op de eerste pinksterdag is het met de Heilige Geest
toch wel zo gegaan! In Johannes 20, vers 22 staat dat Jezus, ‘s
avonds na Zijn opstanding, verschijnt aan de tien discipelen. Hij
zegt: “Vrede zij u! Zoals de Vader mij gezonden heeft, zend Ik ook
u. En nadat Hij dit gezegd had, blies Hij op hen en zei tegen hen:
“Ontvang de Heilige Geest”. Blazen, aanwaaien.
Op de eerste pinksterdag (Handelingen 2) blijft het niet bij het blazen van een ademtocht. Er wordt een geluid gehoord als van een geweldige windvlaag. De Heilige Geest wordt in al zijn volheid over de aanwezigen heen geblazen.
De Heilige Geest is als de wind, onzichtbaar, ongrijpbaar. De Heilige Geest is alleen voelbaar en hoorbaar. De Heilige Geest is God zelf, De Trooster.
Zoals de wind de bomen laat bewegen, zo brengt de Heilige Geest mensen tot leven, zet de mensen in beweging.
Het komt je als het ware aanwaaien.
Pinksteren, uitstorting van de Heilige Geest. Je zegt: “Ik zie en voel er zo weinig van.” Is de Heilige Geest wel in de kerk aanwezig? Is God wel in ons midden. Leven wij als gemeente niet te weinig op de adem van zijn stem? Moeten wij misschien meer op de charisma- tische tour zoals bv. de Pinksterbeweging. Daar is enthousiasme, beweging en activiteit! Zeker! De pinksterbeweging is door de lauwheid van veel kerken ontstaan en over de gehele wereld uitgewaaierd.
Van mijn broer in Nieuw-Zeeland hoorde ik, dat ze ook daar actief zijn. “The Happy Clappy” worden ze daar genoemd. Dit, vanwege hun gedrag. Er klinkt bij hen opzwepende muziek, het hoofd gaat achterover, de armen zwaaien door de lucht. De mensen zwieren en klappen in de handen. Maar ik vraag je: “Is dat het!” Is dat Pinksteren? Ach weet je, de Heilige Geest is zo vrij als de wind, en de wind blaast waarheen hij wil. Niemand heeft de Heilige Geest in pacht, ook de Pinksterbeweging niet. De Heilige Geest, de levensadem, God zelf, is er voor iedereen. Het gaat met Pinksteren niet om het geluid van die geweldige windvlaag of om vertoon van uiterlijke dingen. Het gaat erom dat we voelen en weten mogen, dat de Heilige Geest is uitgestort. God is niet alleen boven ons en naast ons, maar komt nu ook in ons. De Heilige Geest, de Trooster, zwaait niet met zijn armen in de lucht en klapt niet met zijn handen. Dat geeft geen troost.
De Trooster kijkt naar mensen, komt naar ons toe. De Trooster slaat zijn arm om onze schouders en wist met zijn handen de tranen van de ogen af. Dat is het werk van de echte Trooster. Pinksteren. De Trooster, de Heilige Geest is uitgestort op ons allemaal, om ons te vertroosten, om ons te laten opademen, om ons te vernieuwen. Zoals Jezus door de Vader gezonden is, zo worden wij nu de wereld ingestuurd, om de mensen te vertellen van onze enige troost in leven en in sterven, Jezus, onze Heiland. Met Pinksteren ontvangen wij de Heilige Geest, om daarvan te getuigen en om ook zelf een trooster te worden. Gesterkt door de Heilige Geest, gaan we op weg. Niet in eigen kracht, maar door Hem die ons kracht geeft.
Bert Riepma